BATANAY’A

Musalla taşında bir dev daha yatıyor.
Sanma tanbur sustu, gökleri çınlatıyor.
Şimdi, cennetteki kuşlara dinletiyor
Ey koca Ercüment, ey Batanay, ey usta.

Tanbur senle söyler, senle gelirdi dile.
Senin nağmelerin ders olurdu bülbüle.
İçim kan ağlıyor, vurma şu sarı tele
Ey koca Ercüment, ey Batanay, ey usta.

Sen, bir ömür verdin musikîsine Türk’ün.
Ne sarayın oldu, ne de bir samur kürkün.
Senin yerin dolmaz, inkâr edilmez farkın
Ey koca Ercüment, ey Batanay, ey usta.

Kıyâmete kadar tanburun anılacak.
Senin nağmelerin gök kubbede kalacak.
Elimde tanburum sana dua çalacak.
Yolun açık olsun, ey Batanay, ey usta…

4-Mayıs-2004 Tuzla-İst.
Tanburi, Özcan Korkut

(Bugün aramızdan ebedîyen ayrılan tanbur ustası
Ercüment Batanay için)