Ayaklarım beni götürür, çeker
Gecenin yarısı, durup dururken.
Yalnızlık, aklıma hep seni sokar,
Dudağım üstüne yağmur vururken.

Çınar yaprakları okşar başımı,
Hazan mevsiminden şarkılar söyler.
Kaldırımlar, yastık eder taşını,
Ayak uçlarıma teselli eyler.

İnceden düşünür, ince yağmurda
Giden sevgilerden gönlüm, ne bekler?
Geçmişle kördüğüm, aşkım var burda
Ve ben gibi yalnız, garip köpekler.

Bir dilim ekmeğe bin sevda dolu,
Vefa dolu, şefkat dolu o gözler.
Hasrete uzanan bir ümit yolu,
Ben seni, onlarsa hep beni özler.

Sokak köpekleri bir dilime aç.
Ben, bir kuru lokma aşk peşindeyim.
Ruhum, bir serseri ve sana muhtaç.
Bilmem, kaç yıl oldu, kaç yaşındayım...