Hani kuşlar göçer, mevsim geçince.
Kanadı kırılır, uçamaz biri.
Ana, baba, kardeş, gözden uçunca
Gurbet özlemiyle acır her yeri..

Kırık kanadına yaslar başını.
Buruk bir acıyla ümîdi biter.
Sılaya saldığı nazlı eşini
Düşler.. Yüreğinde bir yangın tüter.

Şimdi, yaşamakla ölüm arası
Öyle bir duyguyla korkar, ürperir.
Çökünce üstüne gece karası,
Yalnızlığa mahkûm olur ve erir.

İşte duygularım böyle bu gece.
Kanadım kırılmış ve çaresizim.
Sevmek ve yalnızlık, nasıl bilmece?
Seviyorken seni, neden sensizim?..